Zouden we er later nog zo bij zitten?

Er zit hier een clubje oude oma’s en moeders samen bij de HEMA koffie te drinken, het is zo schattig maar zou dit later nog gebeuren? Ik droomde weg en neem jullie mee naar mijn hersenspinsel.

Door alle veranderingen tegenwoordig, denk aan bijvoorbeeld social media. Zal ons oude leven er waarschijnlijk heel anders uit zien. En dat is best een rare gedachten, want het zou toch heerlijk zijn om zo oud te worden?
Ik vond het zo lief en schattig om al die oude mensen bij elkaar te zien, ze hadden enorm veel plezier en het was echt de ultieme knuffel factor voor iedereen.

En dat zette me aan het denken, hoe zou mijn leven er over 60 jaar uit zien? Zestig jaar! Ik herhaal zestig jaar! Hebben we dan vliegende auto’s? Een robot kok in de keuken? Een WC die je billen afveegt?
Of worden we gewoon oud zoals mijjn pake en beppe oud zijn geworden. Geen poespas, je terug trekken in de relaxedheid van geen techonologie. Ik ben namelijk best nieuwsgierig!

Mijn generatie (Hello 1992!) is zo’n beetje de laatste generatie geweest die opgevoed zijn zonder digitale dingen. Ik kreeg een Nokia 3310 op mijn 12e, puur omdat mijn school nogal een end fietsen was. Ik speelde met barbie’s tot mijn 14e en droeg geen makeup tot ik een jaar of 17 was. Toen ik naar school ging werd me verteld dat we nooit rekenmachines zouden zijn die je elk moment bij je had (one big lie, maar oke), maar ook dat ik topografie echt moest leren anders kwam ik nooit ergens (Hallo tomtom).

” Later in een digitale flow of non-digitale flow?”

Zou deze non-digitale opvoeding er voor gaan zorgen dat als ik oud en bejaard ben gewoon lekker achter de geraniums wil zitten met een puzzelboekje? Of zullen we mee gaan met de digitale flow die er op dit moment ontstaat?

Allemaal dingen waar ik over na denk als ik die lieve omaatjes zie zitten in de HEMA, hoe denk jij dat wij oud worden?

xx Froukk