Waarom stoppen we met dromen?

Vandaag las ik iets moois, iets wat mij enorm aan het denken zette. Want waarom stoppen mensen tegenwoordig met dromen? Waarom accepteren mensen hun leven en laten ze hun dromen varen? Klinkt heel raar. I KNOW! Lees het artikel en je zult het meer begrijpen!

Het begon met een vraag: Doe je ogen dicht – noem voor jezelf eens op, voor je mijn bericht verder opent, waar je allemaal écht van houdt in dit leven. Noem voor jezelf eens dingen op.

*

*

*

*

” Waarom scrollen? Gewoon doen! ”

*

*

*

*

Je vrienden? Je kinderen, familie, huisdieren, stappen, de wandeling in de natuur?
Maar na hoelang denken noemde je nu jezelf op? Noémde je jezelf wel op?

En daar kwam ie binnen. Boem als een bom. Want nee, ikzelf stond niet in mijn lijstje. Oei, ik betrapte mijzelf op een best wel heftig iets. Maar naast dat ik mij realiseerde dat ik niet van mijzelf hield. Popte er de hele tijd een vraag in mijn hoofd op: Why do we stop dreaming? Oftewel: Waarom stoppen we met dromen. En hoewel ik de link op dit moment nog niet helemaal kan leggen, wat dit allebei in verband met elkaar brengt. Vind ik het weer een mooie samenhang van omstandigheden.

Terug naar mijn vraag, Waarom stoppen we met dromen? Want op den duur accepteren we onze huidige plek, gaan we settelen. Die ultieme levens doelen laten we varen. Ik vraag me enorm af waarom? Waarom laat je je doel varen, wat is de reden dat je gaat settelen? Waarom kan dit niet gecombineerd. Is het perse nodig om het een te laten varen voor het ander?

Dus nu mijn vraag aan jou: Heb jij doelen naast je neergelegd – de afgelopen jaren – die je heel stiekem nog wel zou willen maar eigenlijk niet meer passen bij je huidige situatie. Zo ja, WHY? Laat het achter in de reacties, ik ben namelijk super nieuwsgierig!

xx Froukk