
Waarom draait alles alleen maar op prestaties
Ik had afgelopen weekend een gesprek met een goede vriendin, het ging over prestaties en de frustratie waarom dat altijd zo bepalend is.
Het laatste half uur van deze autorit heb ik zitten denken, want eigenlijk klopt het wel. Prestaties zijn erg bepalend. Niet alleen in de sport maar ook in het dagelijks leven. Je moet ten alle tijden tegenwoordig iets presteren. Iets wat jij misschien wel helemaal niet nodig vindt, maar een ander wel.
Maar soms presteer jij ook iets groots, maar ziet iemand anders dat niet als een prestatie. En dan gaat het mis. Voor jou gevoel maak je best wel grote stappen en heb je een enorme prestatie neer gezet. Maar iemand naast je kan dat soms wel helemaal niet zien.
Toch wordt er vaak geoordeeld. Veel mensen vinden dat de prestatie die zij graag willen zien, ook die van jou moet zijn. Onverwacht en soms onbewust, wordt de druk enorm opgevoerd. Iets wat vaak niet ten goede zal komen van mensen. Want druk opvoeren betekend dat de lat voor iedereen veel hoger komt te liggen. En een te hoge lat zorgt er uiteindelijk voor dat je misschien wel eindigt met een burn-out, puur omdat je niet kan voldoen aan alle hoge verwachtingen van iedereen.
“Zullen we gewoon voortaan niet voor anderen bepalen wat prestaties zijn?”
Misschien gaat het daarom wel zo mis tegenwoordig, misschien ligt het hem wel aan het feit dat iedereen zich met iedereen bemoeit. Wellicht moeten we elkaar wat meer los laten en vooral het aan elkaar zelf overlaten hoe iemand zijn verwachtingen, doelen en prestaties ziet. Je kunt je dan vooral zorgen maken over dingen die er voor jou toe doen. En hoeft niet meer met mensen mee te denken. Daardoor krijg je meer ruimte en rust om je eigen prestaties onder de loep te nemen.
Het zou toch mooi zijn als we het allemaal op deze manier bekeken. Toch gebeurt het niet altijd.
Maar wat nu, als we voor 1 dag deze week beginnen. Niet oordelen, maar mensen het zelf laten beslissen. Kijk dan eens wat iedereen behaalt en hoe iedereen zich voelt!
xx Froukk

