Verlies

De wereld staat stil en toch veranderd er veel. Je bent weg en toch ben je in mijn hart. Mijn hoofd is druk en dat terwijl ik in een stille ruimte ben. Het is moeilijk om te concentreren, ik wil mijn herinneringen en gedachten over jou niet kwijt raken omdat ik met andere dingen bezig ga.

Los laten voelt alsof ik jou weg stop, alsof ik er okay mee ben dat je nog verder weg bent dan dat je nu bent. Ik kan er niet zo goed mee omgaan dat ik nooit meer grapjes met je kan maken, nooit meer gezellig een bakje thee kan drinken met je en dat ik je nooit meer met trots kan vertellen dat ik iets bereikt heb in mijn leven. 

Voor het eerst heb ik zo dichtbij en zo bewust iemand verloren.
En hoewel ik bij meerdere begrafenissen en crematies ben geweest, was deze zwaarder, verdrietiger en pijnlijker dan alle anderen samen. Het gevoel dat je door de grond kan zakken van verdriet en pijn. Dat je voor jou gevoel niet kan stoppen met huilen en dat je niet weet hoe dat gat in je hart zich ooit gaat vullen is niet te omschrijven. En het voelt een beetje alsof dat voorlopig niet gaat gebeuren nog.

Ik mis je zo enorm en dat gemis wil en kan ik nog niet sussen in mijn hoofd.
Wat als je ik laat gaan en verder ga met mijn leven? Kan ik je dan nog wel herinneren? Kan ik de gelukkige momentjes, de grappige momentjes en de kostbare momentjes nog wel oprakelen? Die momentjes, kan ik die zo weer voor de geest halen als ik daar behoefte aan heb? Of raak ik ze langzaam aan kwijt?

Ik ben vaker mensen verloren, vrienden verloren en mijzelf ook wel verloren. Maar dit is anders, dit voelt anders en ik kan mijn gedachten en emoties nog niet echt op een rijtje krijgen hier over. Wat is okay, hoelang is iets okay? Hoe snel kun je verlies verwerken, Hoe makkelijk of moeilijk is het verwerken van het verlies van een dierbare? En hoe ga je er mee om zonder dat het ten nadele gaat van je werk, familie en vrienden? Maar vooral zonder dat het ten nadele gaat van jezelf? Ik slaap al 1,5 week slecht. Ik heb nu voor het eerst 2x een nacht gehad van een krappe 6 uurtjes, ik ben moe, fysiek en mentaal. Ook zo’n hobbel,

Want wat als het beter gaat, ben ik jou dan straks vergeten?

Ik mis je

xx Froukk