Tweestrijd, het had mijn middel name kunnen zijn!
Wie heeft het niet? Een tweestrijd met zichzelf. Ik heb dat best vaak en merk dat ik er niet altijd goed mee om kan gaan. Vandaag deel een hersenspinsel uit mijn hart. Puur omdat ik het “even” kwijt moet.
Mijn hart en hoofd zijn het niet altijd met elkaar eens, iets wat het voor mij helaas niet altijd even makkelijk maakt. De ene keer gaat het over wat ik op mijn rijstewafel ga smeren, de andere keer over wat ik iemand wel of niet ga vertellen. Maar alle keren dat ik deze tweestrijd heb, dan maak ik het mezelf eigenlijk best wel heel moeilijk. Ik ben soms net een weegschaal in dat soort situaties, terwijl ik officieel een steenbok/boogschutter ben.
Er is een reden waarom je dit schrijft, toch?
Dat klopt, ik moet het echt even kwijt en ik weet gewoon niet wat ik er mee moet. Ik lig in tweestrijd omdat ik iemand aan de ene kant wel wil uitnodigen voor een leuke middag/avond met vrienden, maar aan de andere kant bang ben dat het gaat escaleren. Het kan heel gezellig worden, maar ik weet dat er een onderwerp is waar die persoon heel anders in staat als mijn andere vrienden en ik. Het is een onderwerp wat eigenlijk niet te vermijden valt, aangezien het een groot iets is geweest de laatste tijd. Doordat we zo van mening verschillen ben ik bang dat het uiteindelijk ruzie oplevert o.i.d. En dat wil ik absoluut niet. En hoewel het misschien klinkt alsof het beter is dat hij of zij er niet bij is, lijkt het me juist heel fijn om deze persoon erbij te hebben, hij of zij komt al vaker op dit soort dagjes en eigenlijk weet ik wel zeker dat als ik hem/haar niet uitnodigen het begin van het einde zal zijn. Daar zit ik nu ook niet op te wachten, want we zijn hele goede vrienden!
Je begrijpt het al, ik lig nu dus in tweestrijd
Mijn hart en mijn hoofd maken hier zoveel ruzie over dat ik er gewoon misselijk van word. Ik kan er niet zo heel goed tegen dat sommige situaties zichzelf niet oplossen. Zo’n situatie zorgt ervoor dat ik me niet zo op mijn gemak voel, mijn lichaam reageert dan best heftig (buikpijn, misselijk etc.).
Ik weet nog niet wat ik moet doen en deze beslissing zal een lastige worden.
Hoe ga jij met tweestrijd om? en dan vooral, hoe maak jij in *pieps* naam die keuze? Help me out here!
xx Froukk
Eén reactie
Karin
Van mening mogen verschillen is juist wat ons mensen zo mooi kan maken. Als jullie zulke goede vrienden zijn is het wellicht een idee om je dilemma gewoon aan die persoon voor te leggen? Hij of zij kan dan zelf de keuze maken om op die leuke middag/avond de andere meningen te respecteren en hierover geen discussies aan te gaan of als hij of zij dat liever niet wil of kan ditmaal de leuke middag/avond over te slaan. Dan kunnen jullie altijd samen nog iets anders inplannen en hoef je je niet schuldig of rot te voelen dat je iemand niet hebt uitgenodigd.