Trots.

Soms is het goed om dingen uit te schrijven, gedachten uit je hoofd te halen. De ene keer zal ik ze delen, de andere keer niet. Vandaag is zo’n moment dat ik het wil delen. Het was toch wel een pittig weekend met vele toch wel emotionele situaties. Maar lieve mensen wat ben ik trots! Ik merkte dat ik drang had om hier over te schrijven. En dat deed ik dan ook.

Wat ben ik toch enorm trots.
Op jou en jullie allemaal.
Want hoewel we elkaar amper meer zien.
Beoefenen jullie de mooiste sport die ons ooit zo kon binden.
Ik vind het prachtig, bijzonder en mooi tegelijk.
Wat jullie hebben laten zien en waarschijnlijk zullen laten zien.
Ik ben trots en geniet enorm van jullie als personen.
Want jullie zijn allemaal bijzonder.
Ik bewonder hoe jullie allemaal bij elkaar blijven, terwijl het samen zijn zo ver weg is.

Één team, één bond, één bijzonder gezelschap. Iets wat we misschien wel nooit meer zo krachtig zullen meemaken.
Het is niet erg, helemaal niet zelfs. Het is oke,
Nu ik dit schrijf, ben ik misschien wel de meest trotse persoon van het geheel.
Wat meiden, wat doen jullie het toch goed!

“Ik ben misschien wel trotser dan ik ooit was!”

Stuk voor stuk groeien jullie door, nog verder dan ik nu überhaupt kon hopen.
En hoewel het soms nog best lastig is om jullie op een andere plek te zien.
Wordt het steeds makkelijker om los te laten.

Jullie zijn bikkels en pracht mensen eerste klas.
Ik ben blij dat ik jullie heb mogen trainen en misschien ben ik nog wel blijer dat jullie zo dicht bij jullie zelf blijven staan. Trotser dan dit zal ik nooit zijn, maar koesteren zal ik dit voor altijd blijven.

Jullie zijn stuk voor stuk goud waard. Blijf eerlijk naar jezelf en werk hard voor alles wat je wilt! Dames jullie zijn geweldig.

Dankjewel.

xx Froukk