My road to; Recovery #9 ~ Naar een pshycholoog

Het is weer maandag en zoals elke maandag komt er een artikel online wat betrekking heeft op; Turnen, Acro, Juf zijn, Bewegen, mijn weg naar herstel en mijn weg naar fit worden. Vandaag een artikel van de serie: My road to recovery. In deze serie schrijf ik over mijn blessures en hoe het herstel gaat. Maar vandaag schrijf ik over een andere manier van herstellen. Mentaal. Hoe en wat verder?

Ik zal met de deur in huis vallen. Ik ben inmiddels al 2 keer bij de pshycholoog geweest. Ik merk dat als ik mensen spreek dat er nog erg een taboe op de pshych ligt, veel mensen kijken automatisch raar als je het noemt. Iets wat ik tot voor kort ook deed als mensen er over spraken. Maar nu ik zelf heen ga weet ik dat deze blikken niet terecht zijn. Het is voor mij namelijk erg prettig dat ik even met een onafhankelijk persoon kan praten over dingen, situaties en problemen die mij dwars zitten.

Waarom ga je dan naar een pshycholoog?

Na mijn operatie was ik steeds niet fit. Eerst wimpelde ik het af als ” last van de narcose”. Maar toen het augustus was werd het veel erger. Ik werd duizelig, had hart kloppingen. Koorts aanvallen waren er opeens dagelijks. Ik geef toe dat ik dat best wel eng vond. Toen ik 5 dagen in de diarree was en extreme buikkrampen en hartkloppingen had heb ik toch maar even de huisarts gebeld. Die stuurde mij door naar het bloedprikken om even door ” de molen” te gaan. Just in case.
Die woensdag erna kon ik langs komen om de resultaten te bespreken en al gauw bleek dat ik technisch gezien helemaal gezond was. Ik snapte er niets van, hoe kon dit dan gebeuren? De huisarts ging vragen stellen over de afgelopen periode, dit ging over mijn knie, thuis situatie en mijn werk. 3 situaties waar het de afgelopen tijd spannend was of mij spanning gaf.

Ik was dus ziek van spanning en stress.

Zelf had ik dit nooit zo ervaren als een belemmering. Het was kut, maar daar kon ik inmiddels toch geen last meer van hebben? Ook kwamen mijn lessen aanbod, de huisarts vroeg of ik nog plezier had in het lesgeven. En toen kwam die bekende man met de hamer langs. Nee, eigenlijk niet. Ik voel me nog niet weer mezelf, ik voel me niet welkom.
De huisarts gaf aan dat ik licht overspannen was en als ik zo door ging ik waarschijnlijk een burn-out zou krijgen. Iets wat beter was om te voorkomen.Hij stelde voor om naar een pshych te gaan. Na een paar dagen nadenken heb ik besloten om dat te doen en afgelopen vrijdag was mijn 2e sessie al.

En nu?

Bij de pshych hebben we eerst alles in kaart gebracht van het laatste halfjaar. Maar zowel de pshych zelf als ik gaven al aan dat er meer zat. Ik heb een test moeten invullen om te kijken welke ” klachten” ik heb. Hier kwam afgelopen vrijdag het een en ander uit. Zo heb ik een lichte depressie, niet eentje van Ik wil er niet meer zijn etc. Maar eentje dat de plezier wat weg is, dat je jezelf doof voelt etc. In de vaktermen heet dit al een depressie.
Ook kwam er uit de test dat ik mensen ben gaan wantrouwen. Iets wat best wel duidelijk is geweest de laatste periode. Er zijn een aantal mensen die extreem mijn vertrouwen hebben beschaamd en me door de stront hebben gehaald. Door die mensen voel ik me gebruikt en als een stuk vuil aan de kant gezet!(Een kleine kanttekening; Ik weet dat een aantal mensen mijn blog ook lezen, ik wil er niet te veel woorden aan vuil maken. Ik wil alleen zeggen dat ik dankzij jullie mezelf weer sterker leer kennen en blij ben dat ik jullie kan weren uit mijn leven!)
Daarnaast kwam ook zelfbeeld en pijn naar voren. Hier zal ik niet meer over uitweiden dan dat er nu staat. Er blijft ook nog een beetje privé ;). Door allemaal situaties kwamen we er al gauw achter dat er heel veel woede in mij zit. Iets wat er eerst uit zal moeten voordat ik verder kan. Daarom kreeg ik als huiswerk om elke dag een half uur lang alle woede van mij af te schrijven.Daarna moet ik het schrift weg leggen en is het klaar. En dan gaan we de volgende dag weer een half uur. Op den duur moet mijn woede acceptabel worden. Ik geef er per slot van rekening ruimte voor!
Vandaag ga ik daar mee beginnen en ik ben benieuwd wat er komen gaat.De komende periode zal ik nog een aantal sessies hebben bij de pshych hebben maar zij schatte in dat ik er niet mega veel nodig zal zijn! Iets wat ik stiekem nog wel een fijne gedachte vind!
Zijn er meer mensen die dit nu lezen die naar een pshycholoog zijn geweest? Let me know, ik ben nieuwsgierig naar jullie ervaringen.
xx Froukk