My road to recovery #11 ~ Alweer herstellen

Het is maandag en ik dacht dat ik dit artikel al had ingepland. Dat was niet zo maar, nu plaats ik hem toch nog!
Elke maand probeer ik jullie te updaten over mijn herstel. Ik ben onlangs weer geopereerd aan mijn knie en mag dus opnieuw gaan revalideren. Hoe gaat het met mijn herstel??
Lees gauw verder!

Inmiddels is het 2 weken geleden dat ik geopereerd ben. En ik kan je eerlijk toegeven, ik voel me best oke.
De rugge(n?)prik van deze operatie was minder prettig als de vorige keer, hij deed pijn en was onprettig. Maar ik had na de operatie zoveel minder last van deze prik. Ik had natuurlijk ook minder gekregen dus dat hielp ook wel erg mee.

De afgelopen 2 weken heb ik gerust. Volgens de chirurg was rust de key tot goed herstel. Dus ik heb me daar prima aan gehouden, iets wat zelfs voor mij een enorme uitdaging is. Na week 1 mocht ik beginnen met buigen en strekken. Ik was gelijk bijzonder verrast aangezien de vorige operatie de buiging en strekking langer op zich lieten wachten. Dat wat ik nu kan kon ik toen pas na 6 weken ongeveer. Ik was behoorlijk content!
Wel hield ik gelijk de woorden van de chirurg in mijn achterhoofd: “Doe alles voor jou gevoel op 50%, dan zit je ongeveer op de 100% van een ‘normaal’ mens!”.

En verder? Word je al gek van het stil zitten?

Ja! Echt wel! Ik word knetter gek, ben enorm druk en actief. Wel merk ik dat ik de rust wel lekker vind. Niet te veel aan mijn hoofd, volledig mogen focussen op mijn herstel is toch het prettigste!
Toch merk ik dat de mensen om mij heen hier niet zo goed mee om kunnen gaan. En dan bedoel ik niet mijn ouders, want zij hebben nooit moeite gehad met het aanpassen.
Het zijn vooral de mensen in mijn “natuurlijke habitat”, op een of andere manier verwachten ze enorm veel van mij. Zonder het besef dat ik misschien aan het herstellen ben. Onbegrip past er denk ik het beste bij, mensen zien vaak niet in dat het veel energie en kracht kost om te herstellen van een operatie.

Sorry mensen als ik kattig heb gereageerd, Ik vind mezelf gewoon even belangrijker.

Whats next?

Morgen gaan mijn hechtingen eruit, daarna mag ik nog meer buigen en strekken. Staan gaat best oke! Maar de arboarts is best streng. De meniscus was meer kapot dan de vorige operatie, hierdoor gaan we op 50% werken van wat ik normaal doe. Dus rustiger aan opbouwen qua werk. Het gaat wel sneller als de vorige keer maar zal toch langzamer gaan dan de gemiddelde zeg maar.
Als alles goed gaat hoop ik volgende week mijn eerste keer fysiotherapie te mogen doen! Spannend maar daar heb ik super veel zin in!

Op naar een goed herstel! Januari is het einddoel.. althans, de laatste controle. Dan hoop ik groen licht te krijgen, nu eerst herstellen!

xx Froukk