My road to recovery #1

Ik ga even met jullie terug in de tijd, het is december 2011.
Naast dat ik een schoolweek van 20 uur had, gaf ik al les bij sv clias 3 dagen in de week. En liep ik stage op zaterdagmiddag. Druk leventje of niet?

Nee hoor, Ik deed ook nog turnen en acrogym 2/3 avonden in de week.
De vermoeidheid sloeg na 4 maand al behoorlijk toe en ik begon het te voelen in de trainingen. Ik gunde mezelf weinig tot geen rust. Per slot van rekening was ik jong en werd ik bijna 19 jaar. Zelf vond ik dat ik de druk allemaal maar aan moest kunnen.

Ik weet niet meer exacte datum maar het zal zo rond 11 december zijn geweest. We hadden bijna wedstrijden en ik was mijn voorwaartse serie aan het perfectioneren. Toen mijn trainster “laatste beurt”zei. sprong ik nog 1 keer die serie. Ik kwam neer en boog mijn knieën niet in de landing. Hierbij klapte mijn linker knie te ver naar achteren.
Ik overstrekte mijn knie. Een kleine onschuldige blessure, goed koelen, tapen en weer door gaan. Dat was onze instelling.

Of dat zo’n verstandige instelling was daar heb ik nu mijn twijfels bij.  Mijn knie werd er niet sterker op en herstelde slecht. Ik gaf niet toe dat ik last had. Elke training droeg ik tape om mijn knie om het stabiel te houden. En week na week kreeg ik steeds meer last.

Niet alleen mijn knie, maar ook mijn rug, schouder, polsen en nek gingen steeds meer pijn doen. Na vele gesprekken, begon ik mij te realiseren dat mijn lijf het extreem actieve leventje van mij niet aan kon. Het besluit was gemaakt. Ik ging stoppen met turnen en acro. 12 maart zou mijn laatste wedstrijd zijn.

12 maart was aangebroken. Ik keek er enorm tegen op, mijn eigen trainster zou er niet bij zijn. Die dag hadden we turnen in het noorden. Daarna reed ik door naar Heerenveen.
Al gauw toen ik binnen liep voelde ik de adrenaline in mijn bloed. Ik moest het maximale uit mezelf halen die wedstrijd. Hoewel mijn trainster en ik afgesproken hadden om op safe te spelen. Besloot ik het maximale te geven zodat het daarna klaar was.

De wedstrijd ging best goed, mijn aller laatste toestel was vloer.
In mijn eerste serie (een voorwaartse serie) was mijn landing niet goed. Achteraf gezien, was dit de landing waar het mee mis ging. Ik heb mijn vloeroefening afgemaakt maar wist zeker dat het niet goed was met mijn knie.

En toen liep ik weer op krukken.. zucht..

Nieuwsgierig wat hierna allemaal gebeurde? Volgende week vertel ik meer 🙂

XO, Frouk