Mijn hersenspinsels zijn soms raar..

Vandaag weer een hersenspinsel artikel. Soms zijn mijn hersenspinsels raar, niet gelogen, nee, echt waar. Want wat nu als we de wereld nu deels konden veranderen, aanpassen en naar eigen hand zetten. Zou het leven dan niet veel gemakkelijker zijn?

Wat nu als elfen, reuzen en tovernaars nu echt waren? Wij mensen allemaal positief waren en niemand negatief is en we allemaal in elkaars ” perfecte” plaatje passen. Iedereen maakt het dan iedereen makkelijk en de wereld is roze kleuriger dan nu.

Soms is het leven zo ingewikkeld.

Mensen eisen veel van je, verlangen dingen van je. Terwijl je soms gewoon wilt wegkruipen, in een hoekje, met jezelf een glas wijn en een warme deken. Niet hoeven te praten, niets hoeven te horen. Gewoon alleen jou.

Ik, alleen ik. Iets wat best magisch is.  Soms vind ik dat een hele fijne gedachten. Ik hou er best wel eens van om alleen te zijn. Niemand om mij heen. Meestal is mijn hoofd rustig, ik zeg meestal, want dat is niet altijd het geval.

Soms heb ik gewoon mensen om me heen nodig, positieve mensen, lieve mensen. Mensen die het beste met mij voor hebben.

Samen, alles samen en nooit alleen.

Deze avond brent mijn hersenen op een ander stadium. Of dit nu door mijzelf is of dat het komt door mijn glas aperol. Ik heb geen idee, maar soms moet ik gewoon schrijven heb ik geleerd.

Alleen zijn is fijn, samen zijn is fijner. zolang het maar is met mensen om mij heen die mij positief ondersteunen en achter me staan. Mensen die mijzelf sterker laten voelen, alsof ik de wereld aan kan.

Hoewel ik weet dat deze hersenspinsels nooit ergens naar toe lopen. Heb ik zojuist mijn hoofd wel leeg geschreven, iets wat voor mij wel echt een plus is!

Tot een volgende x

xx