Corona thuis zitten is nu al 6 weken en tellend. Het is wel duidelijk dat het nog even gaat duren, iets wat daardoor in mijn hoofd komt. Want kan ik straks nog wel afscheid nemen?

Het is lastig te bevatten dat de corona crisis zo ontzettend weinig perspectief voor de komende periode brengt. Het maakt de hele situatie nogal ongewis. Blijkbaar was vorige week het nodig om een vacature online te laten zetten. Normaliter zou dat echt niet zo onprettig zijn als dat hij nu was. We zouden na al dat “gek*t” het netjes afronden en die vacature werd online gezet zonder dat ik het wist. Nogmaals normaliter niet heel erg, maar in dit daglicht was een verwittiging toch wel netjes geweest.

Samen met dit en niet wetende wanneer we de hal weer in kunnen, heb ik toch een lichte paniek op dit moment. Want kan ik de meisjes die mij moeten gaan missen nog wel zien en dan afscheid van ze gaan nemen? Of is dat iets wat geheel niet mogelijk gaat zijn. Geen knuffels, geen high fives misschien helemaal geen real life contact meer. En dat hakt er dan toch wel even in. Het zou zo jammer zijn als je dit niet “normaal” kan afsluiten

Toch bied het ook wel weer een beetje een plek waar je kunt gaan nadenken over wat wel. Een video boodschap, een klein cadeautje, wat kan wel en vooral ook wat kan niet? Want je moet uiteraard de veiligheid wel voorop blijven zetten. Wat wil ik überhaupt aan de turnster “nalaten”? Ik streef altijd om iets te geven wat altijd een herinnering kan blijven. Dus niet zo zeer snacks, maar bijvoorbeeld een gelukspoppetje of iets dergelijks.

Het zijn rare tijden, maar afscheid in rare tijden is misschien nog wel raarder dan de rare tijd zichzelf. Wat zou jij doen?

xx Froukk