Vandaag gaan we het hebben over een vraag die ik zelf eerst heel lastig vond om te beantwoorden. Namelijk; Juf, geloof jij in god? Inmiddels heb ik mijn weg naar mijn juiste antwoord gevonden en vertel ik jullie er meer over!

Laat ik eerst voorop stellen, dat ik niemand wil beledigen, of in het nadeel hier wil neerzetten. Dit is simpel weg hoe ik het voor mezelf oplos, als jij anders van mening bent dan mag je dat uiteraard delen, maar wees een beetje lief!

Eens in de zoveel tijd krijg ik de vraag gesteld, Juf geloof jij in god? In het begin, haperde ik in mijn verhaal, wist ik niet of ik het goed zei, enzovoort.  Ik vond het een lastige vraag, zeker omdat alleen ” Nee” antwoorden voor vele kinderen niet voldoende was. Je krijgt dan namelijk de vraag er achter aan; ” Waarom niet?”. En die vraag is misschien nog wel lastiger te beantwoorden.

Wat antwoord ik dan?
Ik antwoord eigenlijk altijd het volgende: “Ik vind het belangrijk dat ik vooral in mijzelf geloof.”
Meestal komen er dan nog vragen van, maar dus niet in een god. Daarop kan ik dan antwoorden; “Nee, alleen mezelf. Zullen we weer verder trainen?”.

“vroeger wist ik niet wat ik moest antwoorden als iemand vroeg of ik in god geloofde”

Ik snap best dat deze vraag soms heel belangrijk is voor een kind en ik denk dat ik op deze manier heel netjes blijf tegen over het geloof. Ik heb niets met het geloof, maar respecteer het wel. Ik zal mij nooit negatief uiten over het geloof tegen over kinderen en altijd respecteren wat hun mening is. Ik vind het namelijk niet mijn taak als trainster om een mening daarover aan de kinderen te geven. Dat is iets dat moet een kind zelf ontwikkelen zonder mijn sturing.Ook houdt ik er rekening mee dat er weinig tot niet gevloekt wordt in de zaal. Dit uit respect naar de meisjes die wel gelovig zijn.

Wat zou jij antwoorden als jij de vraag kreeg of je in god gelooft?

xx Froukk