Het zit echt niet altijd mee..

Ik ging slapen. En Soms is het leven super fijn, geen stress, geen negativiteit. Gewoon leuk en gezellig. Maar helaas is dat niet altijd zo. De afgelopen periode was zo’n periode. Soms was er stress, soms negativiteit. Maar dat heb ik overwonnen.

Het was geen makkelijke periode, het was een periode waarin ik weer de ware aard van sommige mensen zag, me weer liet kwetsen en vooral liet ik het toe dat mensen me naar beneden mochten halen. Ik had mezelf een dik jaar geleden voorgenomen dat ik dat niet meer zou doen. Toch liet ik het gebeuren.

Hoe kon dit, waarom liet ik het toe?

Die vragen kan ik niet beantwoorden. Het spel was goed gespeeld, heel goed zelfs. Ik was namelijk niet de enige die er met open ogen intrapte. Wij allemaal, en je palmde iedereen bij je binnen.
Tot dat ik tegen gas ging geven, toen werd het anders. Pissig reageerde je het af.
Zolang ik maar iets kan doen!

Waarom koos jij dit moment? Het moment waarbij ik aan een zogenaamde bar zat, we maakten een gesprekje. En je besloot de barkruk onder mij vandaan te schoppen. Minder agressief dan wat er gedacht werd. Maar je deed het wel! Waarom, wat is de reden dat je het deed?

” Soms is het leven een vlek”

Ik dwaal verder weg, je bent in mijn vage vlek beland. Een vlek waar mensen instaan, die ik nooit meer zal vertrouwen. Waarom? Omdat je mij probeert kapot te maken, je probeert me naar beneden te halen, in de grond te stampen en zo klein als een plat geslagen muis zijn. Het is niet grappig en hilarisch dat je dingen verspreid.

En toen?

Toen werd ik wakker, alles was weer normaal. Iedereen was weer eens rustig. Het helpt mij niet altijd dat ik zo onrustig ben!
Nu wordt het tijd voor koffie en ontspannenheid! Want ja lieve mensen, soms moet ik mijn dromen/ gedachten even kwijt!

xx Froukk