Het verleden in het heden, lastigheden waar ik tegen aanloop.

Wauw, ik kreeg een proefles aanmelding binnen en stond voor het eerst met mijn mond vol tanden. Gemengde gevoelens had ik toen ik naar het beeld keek, waarom? Het verleden wou in mijn heden komen. Waar ik tegen aanloop? Dat vertel ik je vandaag!

Een turnster van mijn eerste club vroeg proeflessen aan bij mijn huidige club. Naast dat ik het natuurlijk helemaal leuk vind, merkte ik ook dat ik het een beetje lastig vond. Want hoe ga ik nu om met mijn verleden. Ik ben namelijk enorm veranderd als trainster. Bij mijn eerste club waren de banden met de turnsters te close, iets waar ik achter ben gekomen dat ik dat minder wilde. Ik zocht de professionele afstand en dat lukt me bij mijn huidige club goed. Maar ook de hele atmosfeer binnen de club is anders, andere mentaliteit, andere manier van met elkaar omgaan. Het verschil is zo enorm groot!

Maar ook turn inhoudelijk ben ik veranderd, technieken leer ik anders aan en mijn manier van lesgeven is wel 180 graden veranderd. Hoe zal dit gaan? Kan het werken, of gaat dit misschien wel enorm niet werken. Een aantal gedachten die er vanmorgen door mijn hoofd spookten. Maar ook, moet ik dit met die turnster bespreken of niet? Laat ik het op zijn beloop of pak ik de koe bij de hoorns? (geen idee welk spreekwoord hier bij past overigens) En begrijp me zeker niet verkeerd, ik vind het heel leuk en tof! 

“Als het verleden zich gaat mengen met het heden, wat doe je dan?”

Maar ik merk dat ik het lastig vind, maar het ook leuk vind om mogelijk weer een “nieuwe” turnster bij de groep te krijgen. Maar nog steeds in dubio wat ik er nu echt mee moet. Wie weet komt het antwoord mij ten boven. Of hebben jullie tips. Voor nu is dit wat ik even kwijt wou 😉

xx Froukk