Faalangst – het is helaas waar.

Deze titel, al zullen veel mensen niet verwachten dat het iets voor mij is. Sorry to say, it is. Ik durf wel bijna 100% te zeggen dat ik faalangst heb ontwikkeld in de afgelopen jaren. Zonde? JA! enorm. Ik baal er ook erg van, maar zal in dit artikel een beetje de history ervan typen.

Volgende week komt er een artikel over online hoe ik dit probeer te overwinnen maar voor nu het volgende.

Ik was altijd een onbezonnen meisje, met grootse doelen. Inmiddels zijn mijn grootse plannen aardig ingedeukt. Ik voldoe niet altijd aan iedereens verwachtingen en dat maakt het allemaal niet heel gemakkelijk. Ik ben een enorme pleaser, ik wil graag iedereen te vriend houden. Zorgen dat zij zich goed voelen en heb mij de afgelopen jaren – daardoor – enorm weg gecijferd.

Handig? Nee, totaal niet. Maar dat weet ik nu pas. Ik wist niet dat door mijzelf weg te cijferen en mij zo enorm voor anderen goed neer te zetten, dat ik zelf naar onderen zakte en begon te twijfelen aan mijzelf. Veel mensen hebben een mening en ik trok het mij enorm aan. Als ik niet voldeed werd ik er verdrietig van en praatte mezelf enorm naar beneden.

“Faalangst is geen leuk grapje”

Dat naar beneden halen lukt me altijd erg goed en het is erg lastig om dan positief te blijven. Het zorgt ervoor dat ik aan alles ga twijfelen, niet eens alleen het main goal. Alle ideetjes worden minder en mijn doelen lijken verder weg dan ik ooit had kunnen denken.

Inmiddels heb ik het door, ik moet mensen niet meer zoveel toe laten in mijn leven. Mijn mening is veel belangrijker dan van alle anderen. Maar hoe ga ik mezelf er overheen zetten en zorg ik dat ik positiever ga denken. Want dat is niet iets wat zomaar even komt aanwaaien!

Heb jij faalangst? Zo ja, hoe ga jij er het beste mee om?

xx Froukk