Bodyshaming/intimidatie in de turnhal.. Bestaat het nog?

Vandaag schrijf ik over een onderwerp wat bij iedereen toch wel gevoelig ligt. Iedereen kent het verhaal van de onvrije oefening wel. Het is een aangrijpend verhaal over Bodyshaming/mishandeling in de turnhal. Zowel mentaal als fysiek. Word dat tegenwoordig nog gedaan? Ik sprak anoniem met een aantal meiden en besloot er toch een artikel over te schrijven. Het moet verteld worden vind ik.

Het gebeurd nog steeds. Dat kan ik je wel vertellen! Het heeft alleen een andere manier qua vormgeving tegenwoordig. Er word niet meer geslagen zoals vroeger, dat word niet meer gedoogd. Maar fysiek en vooral de mentale mishandeling bestaat nog zeker. Wat veel al een issue is aangezien de KNGU zo hun best doet om dit uit hun sporthallen te verbannen. Helemaal lukt het dus nog niet..
Wat er allemaal kan gebeuren? Ik noem een aantal dingen op voor je!

– Negeren van een sporter/trainer (ja ook trainers zijn al gauw het dupe de laatste jaren.. )
– Negatief lesgeven – je kan het niet, het lukt je niet. dit doe je fout etc..
– Negeren van successen
– Pushen op dingen die ze niet kunnen.
– Dwingen terwijl er een behoorlijke angst is.
– Oprekken
– Met opzet laten vallen
– Gezeur over gewicht.

Mijn reactie

Dit zijn allemaal dingen die een aantal meiden die ik privé gesproken heb mij voorschotelde. Iets wat ik best wel heftig vind dat het nog bestaat. Wel wil ik hier een kleine nuance aan toevoegen. Dwingen tot een element te doen is soms niet goed, maar af en toe heeft een turn(st)er toch wel een kleine push nodig om het toch te doen.

Het is ernstig genoeg als turnsters zich niet goed voelen bij hun trainingen puur om de bovenstaande redenen. Deze dames voelen zich niet prettig in de lessen en hierdoor gaat de prestatie achter uit. De dames werken altijd super hard en er is niets ergers om zo onderuit gehaald te worden. Turnen is een sport waarbij de zelfvertrouwen nodig zijn. Iets wat je juist moet opbouwen in plaats van afbreken. Als ouder, train(st)er of wie dan ook!

Bodyshaming vind ik wel een zorgelijk iets. Er zijn genoeg train(st)ers die er wel eens een opmerking uit laten glippen.. Hoe subtiel het ook is, ik vind het niet kunnen. Zeggen dat je misschien dat koekje niet moet nemen o.i.d. is niet verstandig. De meiden die wij lesgeven staan de hele dag bloot aan een bepaald schoonheidsideaal wat ze over het algemeen al enorm onzeker maakt! Een kleine opmerking zoals van dat koekje kan al een opmerking teveel zijn!

Wat kun je er aan doen?

Als je je ergens niet prettig bij voelt. Ga sowieso het gesprek met je ouders aan. Al is het misschien maar iets heel kleins, als je het niet bespreekt dan kan het ook niet veranderen in de positieve zin.
Als er echt iets ergs gebeurd dan is het handig dat je samen met je ouders het gesprek aan gaat. Mocht dat niets oplossen dan zou ik wellicht andere “zwaardere” stappen ondernemen.

Voel je ten alle tijden niet schuldig! Jij kan aan deze situatie weinig doen! Het is nooit jou schuld!

Heb je wel eens last van een naar gevoel in de training? Stap dan zeker naar iemand toe die je kan helpen!

xx Froukk