Ben ik te loyaal naar mijn sporters?

Vandaag lig ik ziek op bed. Ik ben net wakker van 1,5 uur slaap en dit zette me aan het denken. Want wat nu als ik morgen niet fit genoeg ben om les te geven? Dan laat ik turnsters in de steek die mij nodig zijn. Maar mijn eigen gezondheid is ook belangrijk. Ben ik te loyaal? 

Het is een lastige, elke keer als ik ziek ben weer. Het liefst ziek ik zo goed uit dat ik me nog maar 10% ziekig voel. Toch ga ik vaak alweer aan het werk als ik nog 45% ziek ben. Elke keer ziek ik niet uit en aan het einde van het seizoen komt vaak de man met de hamer..

Moet ik dan goed uitzieken? En de kinderen maar even aan hun lot overlaten? Is het normaal dat je je schuldig voelt als je ziek bent? Is het normaal dat je al gaat werken terwijl je nog een beetje (45% bijvoorbeeld) ziek bent?

Moment, ik ga weer even slapen. Dit kost energie..

Zo, daar was ik weer. Deze keer ziek zijn is behoorlijk heftig. Ik heb geen kracht, ben enorm wankel en heb heftige koorts. Iets wat je niemand toewenst. Maar daar zou ik niet dit artikel over schrijven.

Ik ben namelijk nieuwsgierig of het normaal is dat je loyaal naar je kinderen bent. Enorm loyaal, niet een beetje. Want je zet je eigen gezondheid achter de kinderen. De kinderen gaan voor. Nu ik dit zo typ klinkt het als enorm stom. Toch is het een conflict in mijn hoofd en hart.

Mijn hoofd zegt: ” ziek uit.” Mijn hart zegt: ” Lesgeven jij! “. Omdat ik elke keer weer in een tweestrijd lig. Vraag ik mij af hoe anderen dat doen. Kies jij altijd voor je lichaam. Of heb jij ook wel eens een conflict met jezelf? Zo ja, hoe ga je daar mee om?

xx Froukk