4 mei. Stilstaan en nadenken

4 mei, een dag waarop we stilstaan bij alle oorlogsslachtoffers die er zijn gevallen. Slachtoffers die nergens om gevraagd hebben.

Toch zijn er mensen die er niet bij stil willen staan vandaag. Omdat er mensen herdacht worden die niet aan hun standaarden voldoen. Ik ga hier niet bij stil staan vandaag, omdat ik vind dat je je trots en standaarden op zo’n moment moet wegzetten en de mensen die je wel kunt waarderen moet eren.

4 Mei is voor mij altijd een beetje bijzonder, zoals jullie wellicht weten heb ik jaren geleden de hoofdrol gespeeld in een film over de tweede wereld oorlog. Een ervaring die me heel anders naar 4 mei heeft doen kijken. Want hoewel er tegenwoordig meer mensen worden herdacht, gaat het natuurlijk vooral om de overall gedachten.

Er zijn mensen gestorven voor ons land, het land waar wij nu – dankzij deze mensen –  in vrede kunnen leven. Dankzij die mensen is de wereld een stukje veiliger geworden. En dat is iets moois! En hoewel het net zo triest is dat er iemand moest sterven voor mijn veiligheid, ben ik die mensen meer dan dankbaar.

” Op 4 mei sta ik stil en ben ik dankbaar. “

Ik ben dankbaar dat ik mag leven zoals ik dat graag wil, zonder bang te hoeven zijn. Ik ben dankbaar dat ik kan reizen zonder gelijk gevaar te lopen! En het meest ben ik nog wel dankbaar voor het feit dat ik mezelf kan zijn. Het jodendom zit in mijn familie, ik schaam me er niet voor. Het is alleen overdraagbaar door de vrouw en die generatie is gestopt bij mijn Oma. Toch vind ik het iets van mij, hoewel ik dus niet bij bloed joods ben. Alleen ver ver achter in mijn bloedlijn, om dat dan maar even zo te benoemen.

Ik ben ook van mening, dat hoewel er inmiddels meer mensen worden herdacht. De hoofdgedachte altijd blijft, dat we stilstaan en dankbaar zijn voor het feit dat we vrijheid hebben. Dus wees gewoon stil, ook als er anderen herdacht worden, het gaat erom wat jij er mee doet!

xx Froukk